Toen de troepen van het 171e Infanterieregiment langs Hoek ter Hulst doortrokken te Oosterzele, namen ze alvast ook nog deze foto van het nog intacte en met loopgraven achter gegraven bunkertje Be1. (Oude foto: Collectie Peter Taghon)

Het 192e Infanterieregiment was onderdeel van de 56e Infanteriedivisie, die een divisie was van de Zweite Welle. Dit waren de eenheden die na de eerste doorbraak van de eigenlijke elite eenheden de aanval zouden dienen verder te zetten. Binnen de Duitse 18e Armee was deze Erste Welle het 30e Infanterieregiment die meer zuidelijk van Bruggenhoofd Gent vocht nabij Oudenaarde en daar uiteindelijk de Schelde wist te overbruggen wat de val van de Scheldestelling tot gevolg had. Deze soldaten van het 192e Infanterieregiment stonden onder leiding van een zeer op succes gezinde commandant, Oberst Wolff. Door zijn drang naar succes zouden nog heel wat soldaten van zijn eenheid deze veldtocht niet overleven. Het 192e Infanterieregiment kreeg hier aan Bruggenhoofd Gent zijn vuurdoop en diende hier heel wat verliezen te incasseren. Er zouden er nog heel wat volgen in het verdere vervolg van hun veldtocht. (Oude foto boven: Collectie Jacques De Vos - rest oude foto's: Collectie Peter Taghon)

Vrij gelijkaardig zien we hier een Duitse colonne van het Duitse 225e IR doortrekken komende van de Kwatrechtsteenweg, hier ter hoogte van het huidige MPI te Kwatrecht. Ze zullen allicht op deze wijze proberen doortrekken via de Brusselsesteenweg richting Gent. Mogelijks zijn zij zich op dit moment nog niet bewust van de te verwachten problemen op de Brusselsesteenweg ter hoogte van Melle. Vergeet bij deze ook het idee dat de Duitse troepen die hier binnenvielen massaal gemotoriseerd waren. De grote massa trok nog door met kar en paard, met fietsen en ook massaal te voet, zoals ook hier opnieuw te zien.

Ook dit stuk zwaar geschut zou tijdelijk verdekt langs de wegen opgesteld gestaan hebben in de buurt van Melle, wachtend om door te trekken op de Leiestelling. De exacte locatie bepalen zal niet meer evident zijn. (Oude foto: Replica)

Doordat de Belgische Genie bij het terugtrekken van de Belgen een aantal cruciale kruispunten had opgeblazen, dienden de Duitsers zich te verplaatsen over vaak tweederangs en zelfs derderangswegen. Dit veroorzaakte vaak problemen van overdrukke wegen op wegen die daar in feite niet op voorzien waren. Hier zien we Duitse troepen doortrekken op Landskouter. Op de achtergrond staat nog een hoeve in brand. Het kruispunt is heden nog vrij goed herkenbaar. We bevinden ons hier op het kruispunt van Lembergsesteenweg en Aalmoezenijestraat.Het huis achteraan (links op recente foto) is allicht nog de enige huidige nog aanwezige restant. Het brandende huis moet gestaan hebben waar heden de woning staat met het kleine venstertje in de gevel bovenaan. De brandende woning bestaat heden niet meer. (Oude foto: Collectie J. De Vos)

Dit is een foto van Duitse Cyclisten die trachten in de richting van Merelbeke te geraken maar hier geconfronteerd worden met het opgeblazen kruispunt van Lembergedorp. Ze komen dus uit de Landskoutersteenweg en worden verplicht rechts af te draaien op de Burgemeester van Gansberghelaan, opnieuw richting Melle - Gontrode dus. Zowel de weg rechtdoor, huidige Burgemeester Maenhoutstraat, als de Burgemeester van Gansberghelaan naar links, was hier zo goed als ontoegankelijk. Ook was er op de Burgemeester van Gansberghelaan verderop nog een een kruispuntje opgeblazen zodat de optie in die richting allicht nog de slechtste van allen zal geweest zijn. (Oude foto: Replica)

Ook te Vurste kon deze Duitse kolonne voetvolk gespot worden, doortrekkend in de richting van Gavere om daar te via een nog te bouwen noodbrug de Schelde over te steken. Dit is een zeer moeilijk te plaatsen foto en nochtans volledig correct. We bevinden ons hier op de Leenstraat nabij het voetbalplein. Hier staat nog altijd achteraan een nog onbebouwd perceeltje de bunker D8 die hier nog in vol ornaat te zien is in een toen nog open kouter. Een Duitser vond het blijkbaar interessant om toch het bunkertje nog eens te gaan prospecteren voor verder te trekken zoals hier op de foto zichtbaar. (Foto rechts: Google Streetview)

Op deze oude foto zien we Duitse soldaten, meer specifiek cyclisten van de 227e Infanteriedivisie doortrekken te Vurste. De 227e Infanteriedivisie was ook een Divisie van de 3e Welle, reservetroepen dus. Dit is een zeer lastige foto om nu nog correct te plaatsen. Ook deze troepen trekken dus richting Gavere om over de Schelde te geraken. De regio is ondertussen (uitzonderlijk) meer bebost als vroeger. De enige referenties zijn een vrij stijle helling, de Beekstraat nabij Vurste (zijn er niet zoveel) en op de achtergrond een grote hoeve die wel nog in het verlengde van deze heuvel te zien is op de oude luchtfoto uit 1971. De rode stip op de luchtfoto rechts duidt de locatie aan waar de foto werd genomen, het pijtje geeft de kijkrichting aan. (Oude foto: Collectie Peter Taghon, luchtfoto links: luchtfoto dienst Erfgoed, luchtfoto rechtsonder: Google Earth)

Te Oosterzele op de Keiberg kon men deze colonne zien doortrekken met toch al zwaar Mörsergeschut op weg naar Gavere om daar de Schelde te proberen kruisen. Het geschut zou hebben behoord tot de "Schwere Artillerie Abteillung 735". Dit zware geschut is gelukkig nooit rechtstreeks tegen de bunkers ingezet geweest. Het betreffen hier zware 21 cm Mörser kanonnen. Door de vele opgeblazen bruggen, zijn ze nooit op tijd over de Dender geraakt, om deel te nemen aan de strijd alhier. Deze foto bewees in elk geval dat ook de eerste echt stevigere noodbruggen over de Dender klaar waren voor gebruik zodat ook dat type geschut er al over geraakte. Je ziet ook hier toch wel duidelijk zware schade aan de bebouwing, allicht het gevolg van meermaalse Belgischer artilleriebeschietingen op de Keiberg dat tijdens de gevechten natuurlijk bezet werd door de Duitsers. (Oude foto: Collectie Jacques De Vos)

Ter hoogte van het kruispunt van Geraardsbergsteenweg en Voordries te Oosterzele kon deze Duitse met takken gecamoufleerde kar gespot worden. (Oude foto: Replica - foto rechts: Google Streetview)

Gavere, het cruciale te bereiken punt voor de overtocht van de Schelde. De Duitse troepen dienden zo snel mogelijk de Schelde over te geraken. Gavere was daarvoor cruciaal omdat hier een noodbrug over de Schelde werd aangelegd. Hierdoor bereikten heel wat Duitse troepen Gavere waar ze dienden te wachten op het afgewerkt geraken van de noodbrug over de Schelde.

Op de Gaverse Markt wachten heel wat gemotoriseerde eenheden van de 56e Duitse Infanteriedivisie op de nog niet klaar zijnde noodbrug. Dit zullen zeker heel wat voertuigen zijn van de volledig gemotoriseerde eenheid MG battalion 6 (Oude foto: Collectie Jacques De Vos)

Als men aan de achterzijde van de markt zuidelijk reed, bereikte men het kruispunt van de Scheldestraat die uitkwam op de opgeblazen brug en anderzijds de Broeckstraat die letterlijk uitliep op de eerste bunkers van Steunpunt Semmerzake van Bruggenhoofd Gent.

Dit zijn de huizen rechtop de Broeckstraat. Dat is dus letterlijk de vuursector van eventueel Belgische artillerie van achter het steunpunt. (Oude foto: Collectie Jacques De Vos)

Dit is op bovenstaande foto naar links gedraaid, de overkant van de straat dus. Op de achtergrond de Broeckstraat met ook heel wat schade. Op het kruispunt zien we hier enkele officieren van het Duitse MG Batallion 6 een biertje nuttigen om wat nog overblijft van dit pleintje. Rechts alvast Majoor Plagemann van dit bataljon. (Oude Foto: Collectie Peter Taghon)

Opnieuw nog troepen van MG Batallion 6 wachtende om door te trekken over de Schelde. (Foto links: Collectie Peter Taghon)

Deze laatste oude foto toont de Scheldestraat vanaf de opgeblazen brug, kijkende naar het vorige zwaar beschadigde kruispunt. Onderaan zien we nog duidelijk dat de Belgen doelbewust hier de weg hadden gebarricadeerd en onbruikbaar gemaakt. Hier zien we troepen van het Duitse 171e Infanterieregiment doortrekken naar de buurt van de opgeblazen brug. (Oude foto: Collectie Peter Taghon - Foto rechts: Google Streetview)

Eenmaal het grote gros van de militairen was doorgetrokken, zal de tijdelijke pontonbrug onder Duitse bewaking ook wel toegelaten zijn voor de getroffen burgers. In die dagen kon ook deze foto genomen worden van kruisende Duitse troepen. We kijken hier op de huidige Stationsstraatje. Dit is dus wel degelijk de weg die heden nog naast de oprit van de huidige Scheldebrug loopt, komende van Asper en doodloopt op de huidige Schelde. Dit was de originele weg naar de toenmalige Scheldebrug. Ook deze colonnes dienden dan wel degelijk af te buigen aan het de Schelde naar rechts omdat de originele brug opgeblazen was, in de richting de Duitse nood-pontonbrug. De originele woning van toen is ondertussen nog zeer moeilijk te herkennen maar het aantal beuken van ramen (en de grootte ervan) klopt nog wel. (Foto links: Collectie Jacques De Vos)

Heden zou deze bunker gestaan hebben juist aan de beek aan de overzijde van de toenmalige N60 ter hoogte van het afsplitsen van de N60 en de oude Steenweg te Eke. De bunker is samen met de bunker E8 gesloopt rond de periode dat de N60 hier werd rechtgetrokken. Het moet nochtans een pareltje op de linie geweest zijn.

Identiek lieten zich enkele soldaten fotograferen naast het kleinere 1 kamers mitrailleurbunkertje E8 dat toen eveneens aan de rechter kant van de toenmalige oude steenweg lag. Heden zou hij langs de linker kant van de huidige N60 gelegen hebben, ongeveer aan de overzijde van de eveneens verdwenen bunker E6. Op de achtergrond zie je een torentje van het klooster langs de Lichterveldestraat. Voor de bunker was letterlijk een moestuintje aangelegd. (Oude foto: Replica)

Hier zie je de soldaten langs de kasteelmuur zitten iets meer naar rechts op bovenstaande foto, langs de Gentstraat. Heden bevindt zich hier trouwens een aanbouw die er toen alvast origineel niet was. Je merkt hier alvast ook een plaatselijke boer die een praatje aan het maken is met onder andere een Belgische officier die hier ook aan het wachten is op zijn verdere verplaatsing naar krijgsgevangenschap.

Hier zien we alvast een aantal Duitse soldaten op hun beurt te voet verder doortrekken in de richting van Melsen langs de Leenstraat. Rechts opnieuw de andere zijmuur en gebouwen van de Borgwal.

Dat de streek toch ook niet altijd als volledig veilig mocht beschouwd worden, mag ook blijken uit dit Duitse veldgraf van Schütze K. Wolf van de 6e Compagnie van het Duitse 171e Infanterieregiment die hier op 23/05/1940 toch nog de dood wist te vinden. We bevinden ons hier aan Ten Stroom op Vurste meer specifiek op de hoek van Ten Stroom en de Peperstraat. Iets verder loopt de Schelde. Heeft hij zich iets te ver nabij deze stroom gewaagd en is hij daar toch nog gespot door de achterhoede dekkende Ardeense Jagers. Het zal allicht een mysterie blijven die hij met zijn leven bekocht. (Oude foto: Collectie Peter Taghon)

Een eerste foto toont ons de Brusselsesteenweg waarop je nog Duitse voertuigen en vrachtwagens ziet doorrijden in de richting van Gent. We bevinden ons hier enkele honderden meters voorbij het Bourgondisch Kruis, nog voor de weg Kele.

Nog iets verderop lag deze zware al lange tijd verdwenen bunker S8. Op vorige oude foto kan je hem trouwens op vorige foto ook nog heel beperkt zien staan op de rechter kant. Hij stak uit de bestaande huizenrij uit zodanig dat hij perfect zicht had op de weg komende van het kruispunt het Bourgondisch Kruis. (Oude foto: Replica)

Op de achtergrond blijf je als herkenningspunt de kerk van Kwatrecht behouden bij de foto hierboven. De woning met op de voorgrond aan de gevel het reclamepaneel bestaat ook heden ten dage nog. Langs de Steenbergstraat lag het kerkhof van Kwatrecht. Dit is ook de wegel die meermaals werd gebruikt voor de Belgische tegenaanvallen. Langs de gevels staan nog massa's achtergelaten fietsen. De foto met het C47 geschut toont opnieuw diezelfde omgezaagde boom waar in dit geval een Duitse soldaat op zit. De betonnen paal is ook op de foto het met C47 geschut nog beperkt te zien. Je ziet nog massa's Duitsers doortrekken richting Gent. Door dit stuk C47 geschut hier op te stellen, kon dit in de gevechten in combinatie werken met het vast opgestelde 47mm geschut in de bunker S8. (Beide oude foto''s: Replica)

Geleidelijk aan zouden ook een aantal bruggen hersteld geraken met voorlopige noodbruggen zoals hierboven moet zijn gebeurd te Wetteren. Hier zien we Duitse troepen met onder andere een veldkeuken doortrekken op de Cooppallaan. Ook daar lag voor hen nog altijd een strategisch belangrijk iets, namelijk de buskruitfabriek van Cooppal. Dit domein zou tot bij de bevrijding van Wetteren een van de laatste halsstarrig door hen verdedigde zones blijven. Dit is dus zeker geen foto meteen na de val van Bruggenhoofd Gent maar allicht van enkele dagen nadien. (Oude foto: Collectie Daniel De Mol)

Te Kwatrecht zullen rond 28 mei 1940, de dag van de Belgische kapitulatie, in een weide nogmaals Belgische krijgsgevangenen samengebracht worden. Hier verbleven ze nog een tweetal dagen. Rond 30 of 31 mei gingen ze opnieuw op transport richting Moerbeke waar een groot Duitse krijgsgevangenenkamp was ingericht. Van hieruit zouden ze dan verder getransporteerd worden naar krijgsgevangenenkampen in Duitsland.

Na het doortrekken van de eigenlijk aanvalstroepen, kwamen in de regio waar eerder zwaar gevochten was, specifieke eenheden toe voor het zoeken en begraven van heel vaak in de velden en bossen vergeten gesneuvelde soldaten. Dit waren specifiek hiervoor opgeleide en opgerichte zoekcommando's. Her en der doken op die manier kleinere begraafplaatsen op. Soms betrof het één enkel graf, soms waren het kleine verzamelplekken met meerdere graven naast elkaar. In de reportages van 20, 21 en 22 mei 1940 kon u er zo al meerdere zien op grondgebied Oosterzele en Gijzenzele. Ook Kwatrecht kende er zo meerdere. Hier was de situatie 3 dagen zo ernstig en steeds wisselend van wie het gebied in handen had, dat degelijk begraven zo goed als onmogelijk moet geweest zijn. De meeste gesneuvelden zullen dan ook hier maar na 23 mei 1940, zowel Belgen als Duitsers, uit de velden gerecupereerd en geregistreerd als gesneuveld zijn. Beide partijen dienden letterlijk na de hevige strijd hier hun wonden te likken.

Het Delven van een Duits veldgraf te Meigem. Dit hoort dus eigenlijk al bij de Leieslag. Het beeld moet echter zeer identiek geweest zijn aan wat ook hier vrij courant moet gebeurd zijn die dagen. (Foto: Collectie Jacques De Vos)

Op het kerkhof van Kwatrecht worden een tiental Belgische soldaten, gesneuvelden van de dagen voordien, gezamelijk begraven. Al deze graven zijn wel degelijk ooit opnieuw ontgraven en allen werden nadien herbegraven. Er ligt op het kerkhof van Kwatrecht dat nog altijd op dezelfde locatie ligt, geen enkel graf meer van ooit daar begraven Belgische soldaten. (Foto: J. Van Landuyt).

Deze foto heeft ook al uren tijd gekost om hem proberen correct te plaatsen. Hij dient allicht aan de regio Gijzenzele of Oosterzele gekoppeld te worden maar hem exact plaatsen is mij ondanks de toch wel vrij talrijke aanwezige gebouwen, nog altijd niet gelukt. Het is een gesamelijk graf van 4 Duitse soldaten. Helaas van iets te ver gefotografeerd zodat er geen specifieke namen leesbaar van zijn.

Nabij de hoek van Brusselsesteenweg en Steenbergstraat, kon dit veldgraf teruggevonden worden van Schütze Schubert Kurt van de 5e Compagnie van het Duitse 234e Infanterieregiment. Hij viel reeds op 21 mei 1940 in deze zwaar bevochten zone.

Exact kan men de foto niet meer hernemen omdat dit toen nog open veld was maar heden volledig bebouwd. Er zijn voorlopig 2 oude foto's opgedoken van dit veldgraf. Op de achtergrond herken je opnieuw het kerkhof van Kwatrecht met de haag. Wat ook zeer duidelijk herkenbaar is, is het nog altijd bestaande grote arduinen kruis op het kerkhof. Achteraan het kerkhof zie je ook nog de bunker A41 die eveneens het uitzicht had van een dodenhuisje. Het graf zelf moet vrij kort bij de binnenhoek van het kruispunt hebben gelegen. (Oude foto links: Replica - Oude foto rechts: Collectie Peter Taghon)

De hoeve op de achtergrond is heden verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een grote witte villa. Op de achtergrond kun je zelf (op het origineel) heel in de verte rechts op de foto nog de spits van de kerk van Gijzenzele zien. Ook de tweede foto rechts moet hier gesitueerd worden. Je herkent duidelijk dezelfde type draadafsluiting achter het graf. (Foto links: Collectie Peter Taghon - Foto rechts: Collectie Jacques De Vos). De onderste foto toont dezelfde streek vanaf de andere zijde van Vantegem Molen. U ziet duidelijk links dezelfde bijgebouwen staan dan op de foto met de graven. Het valt ook op hoe leeg en open het opnieuw toen nog was tussen Vantegem Molen en de spoorlijn Brussel-Oostende. (Foto Molen: Replica)

De meeste graven hierboven zijn wel gekend. Het betreffen allen gesneuvelden van de eerste aanvalsdag tegen Kwatrecht, namelijk 20 mei 1940. Meest links lag Schütze Rudolf Herbestreit van de 3e Compagnie van het 192e Infanterieregiment. Daarnaast ligt een totaal onbekend graf. De naam is zelfs niet terug te vinden in actueel gekende gesneuveldenlijsten. Het betreft een zekere Preiter, alle verdere info dus zeker welkom. Het 3e graf is dan dit van Oschütze Heinz Schnelle van het 3e Compagnie van het 171e Infanterieregiment. De aparte foto rechts is het graf van soldaat Schumann Alfred van het 234e Infanterieregiment. Hij zou nochtans allicht maar op 21 mei 1940 sneuvelen.

De bunker A40 kan nu nog altijd teruggevonden worden tegen de omheining met het talud van de spoorlijn Oostende-Brussel als u de site van het scholencomplex Mariagaard betreedt. Heden is dit de groenzone rechts naast het busstation dat hier is aangelegd. De foto rechts onder geeft een vrij identiek beeld nu. (Oude foto: Collectie Peter Taghon)

Op de foto van de graven konden er wel enkele namen nog geïdentificeerd worden. Zo is het Mr Peter Taghon voorlopig enkel gelukt de 3 voorste graven van de naam te voorzien, wat zeker al een bijna onmogelijke opdracht was omdat ze amper te lezen zijn. Meest rechts lag Feldwebel Erich Gutewort van de 12e Compagnie van het 234e Infanterieregiment, gevallen op 21/05/1940. Links van hem ligt Stabsfeldwebel Wilhelm Feiser van de 11e Compagnie van dezelfde eenheid, eveneens gevallen op 21/05/1940. Nog een graf verder naar links ligt Oberleutnant Alwin Franke van hun 10e Compagnie. Hij viel reeds op 20 mei 1940.

Deze foto toont letterlijk hetzelfde nog maar net onstane tijdelijk kerkhof in de voortuin van Mariagaard. Wel is al te zien dat toch dat ene Belgische graf reeds verplaatst blijkt te zijn. We kijken in dit geval vanaf het gebouw van de school naar de steenweg en de spoorlijn toe. De gebouwen die we aan de overzijde zien, zijn reeds vele jaren verdwenen. (Oude foto: Collectie Peter Taghon)

Deze foto kijkt dan opnieuw op het reeds aangroeiende kerkhof en toont ook de zware beschadigingen aan de toen leegstaande schoolgebouwen. Allicht zijn ook de gebouwen wel degelijk gebruikt om zich in te verschansen. De bunker A40 bevat trouwens kogelinslagen die bijna van uit de gebouwen op de bunker afgeschoten moeten zijn, men ziet duidelijk dat de projectielinslagen vanaf een hoger niveau afgevuurd werden op de bunker. Ook zijn de gebouwen niet meer zo evident te koppelen. Het centrale gebouw op de oude foto is heden namelijk het uiterst rechtse gebouw geworden. Tegen de spoorlijn is een volledige beuk van het gebouw door de jaren heen volledig gesloopt en verdwenen. (Oude Foto: Collectie R. Baert)

Dit eerst tijdelijke kerkhof met toch wel wat Duitse gesneuvelden, groeide in de periode nadien uit tot een verzamelkerkhof van de overal ten velde begraven Duitse soldaten. Zo zouden alle kleinere graven waarvan er meerdere ook in deze reportages al getoond werden, naar hier verhuizen in de loop van de maanden nadien. Voor heel wat meer details over dit Ehrenfriedhof van Wetteren - Kwatrecht.

Voor deze site zou dit niet het einde van zijn oorlogsverleden worden. Vanaf 1943 zou hier ook nog de SS-school Kwatrecht (Reichsschüle Flandern) opgericht worden. Het kerkhof werd hierbij bijna iets sacraals binnen de site. Linksonder zie je het kerkhof met opnieuw de bunker A40 (toen al grotendeels ontdaan van zijn camouflage). Je merkt ook dat alle graven toen al veranderd waren in specifieke Duitse grafstenen. De foto rechtsonder geeft nog een zicht op het kerkhof dat in de bezettingsjaren nog verder is uitgebouwd met nog aanvullende graven van tijdens de bezetting in de buurt omgekomen Duitsers (op de zijkanten van het kerkhof). De laatste foto is letterlijk ten tijde van de Reichsschüle genomen.

Het kerkhof zelf zou uiteindelijk als geheel, zoals zovele kerkhoven van de verliezende partij, opgeruimd worden en nogmaals zouden alle graven verhuizen. In dit geval naar het verzamelkerkhof voor Duitse soldaten WOII in Lommel.

(Oude Foto's: Collectie Jacques De Vos)

Een klein tijdelijk Duits kerkhof aan de kerk te Borsbeke (Herzele)

2 oude zichten op de toenmalige kloosterschool te Borsbeke. Bovenaan een zicht op de school vanaf de Vondelstraat. Onderaan zicht op de achterzijde van hetzelfde gebouw, toen uit de velden, heden vanaf de koer van het schooltje. (Oude postkaarten: Replica)

• Het meest linkse graf achteraan, is een soldaat van MG Bataljon 6, naam niet te lezen.
• 2e graf achteraan: Hermann Strauch - 2e Komp van het 396e IR
• 1e graf zonder helm: Schütze Oskar..... - 2e Komp 396e IR
• 2e graf zonder helm: Gefreiter Gustav Ludede - 396e IR
• 3e graf zonder helm: Gefreiter Wilhelm Stutz

(Oude foto: Collectie R. Goossens)

Verdere opruiming van schade in de streek.

Geleidelijk aan worden in de streek de eerder vernielingen opgeruimd en eerder opgeblazen bruggen vervangen door definitievere exemplaren. Hier alvast enkele opruimingsfoto's in Aalst waar letterlijk na het wegtrekken van de Belgen en de Britten, zoals op de meeste plaatsen, geen bruggen meer over waren over de Dender.

Deze noodbrug zou pas definitief uit dienst gaan in 1956 doordat er toen een nieuwe vaste brug over de Schelde werd gebouwd op de huidige Charles Lebonstraat. (Foto rechts boven: Collectie Cyrille Gelaude - Foto boven: Google streetview)